σιφώνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ σιφώνιον τὰ σιφώνιᾰ
      γενική τοῦ σιφωνίου τῶν σιφωνίων
      δοτική τῷ σιφωνίῳ τοῖς σιφωνίοις
    αιτιατική τὸ σιφώνιον τὰ σιφώνιᾰ
     κλητική ὦ! σιφώνιον σιφώνιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σιφωνίω
γεν-δοτ τοῖν  σιφωνίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σιφώνιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σίφων  + υποκοριστικό επίθημα -ιον
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: σιφώνιο

Ουσιαστικό

σιφώνιον ουδέτερο

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.