πύραυνος

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
πῠραυνο-
ονομαστική ὁ πύραυνος οἱ πύραυνοι
      γενική τοῦ πυραύνου τῶν πυραύνων
      δοτική τῷ πυραύνῳ τοῖς πυραύνοις
    αιτιατική τὸν πύραυνον τοὺς πυραύνους
     κλητική ὦ! πύραυνε πύραυνοι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πυραύνω
γεν-δοτ τοῖν  πυραύνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πύραυνος, λέξη του 2ου αιώνα κε < πῦρ + -αυνος < αὔω (με τη σημασία "ανάβω φωτιά")
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: πύραυνο

Ουσιαστικό

πύραυνος [ῠ] αρσενικό (στον ενικό, και ουδέτερο πύραυνον)

Αναφορές
  1. εικόνες πυραύνων@google

Αναφορές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.