πυργίτης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
πυργῑτα-
ονομαστική ὁ πυργίτης οἱ πυργῖται
      γενική τοῦ πυργίτου τῶν πυργιτῶν
      δοτική τῷ πυργίτῃ τοῖς πυργίταις
    αιτιατική τὸν πυργίτην τοὺς πυργίτᾱς
     κλητική ὦ! πυργῖτᾰ πυργῖται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πυργίτᾱ
γεν-δοτ τοῖν  πυργίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυργίτης < πύργ(ος) + -ίτης

Ουσιαστικό

πυργίτης [ ῑ ] αρσενικό (θηλυκό πυργῖτις)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.