πονήρευμα

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

πονήρευμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πονήρευμα. Συγκρίνετε με το πονήρεμα.

Ουσιαστικό

πονήρευμα ουδέτερο

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ πονήρευμᾰ τὰ πονηρεύμᾰτᾰ
      γενική τοῦ πονηρεύμᾰτος τῶν πονηρευμᾰ́των
      δοτική τῷ πονηρεύμᾰτῐ τοῖς πονηρεύμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ πονήρευμᾰ τὰ πονηρεύμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! πονήρευμᾰ πονηρεύμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πονηρεύμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  πονηρευμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πονήρευμα < πονηρεύ(ομαι) + -μα

Ουσιαστικό

πονήρευμα ουδέτερο

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.