ποδοκάκη

Ετυμολογία

ποδοκάκη < αρχαία ελληνική ποδοκάκη / ποδοκάκκη

Ουσιαστικό

ποδοκάκη θηλυκό

Αναφορές
  1. κάρτουσκον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ποδοκάκη αἱ ποδοκάκαι
      γενική τῆς ποδοκάκης τῶν ποδοκακῶν
      δοτική τῇ ποδοκάκῃ ταῖς ποδοκάκαις
    αιτιατική τὴν ποδοκάκην τὰς ποδοκάκᾱς
     κλητική ὦ! ποδοκάκη ποδοκάκαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ποδοκάκᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ποδοκάκαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ποδοκάκη < (πούς) ποδο- + κάκκη ή κάκη

Ουσιαστικό

ποδοκάκη θηλυκό ή ποδοκάκκη

  • σύνεργο τιμωρίας ή βασανισμού στο οποίο σχεδόν σφήνωναν και έσφιγγαν τα πόδια

Συνώνυμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.