πληρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ πληρότης αἱ πληρότητες
      γενική τῆς πληρότητος τῶν πληροτήτων
      δοτική τῇ πληρότητῐ ταῖς πληρότησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν πληρότητᾰ τὰς πληρότητᾰς
     κλητική ὦ! πληρότης πληρότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πληρότητε
γεν-δοτ τοῖν  πληροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πληρότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική πλήρ(ης) + -ότης

Ουσιαστικό

πληρότης, -ητος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.