πηλάλα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η πηλάλα οι πηλάλες
      γενική της πηλάλας —
    αιτιατική την πηλάλα τις πηλάλες
     κλητική πηλάλα πηλάλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πηλάλα < πιλάλα < πιλαλώ + -α (αναδρομικός σχηματισμός) < (ελληνιστική κοινή) ἐπιλαλῶ < λαλέω[1]

Ουσιαστικό

πηλάλα θηλυκό

  • άλλη γραφή του πιλάλα
    όταν είδα το σκύλο να με πλησιάζει, έβαλα πηλάλα

Συνώνυμα

Επίρρημα

πηλάλα

Μεταφράσεις
    πηλάλα
  1. H δεύτερη εισήγηση, η οποία προκρίνεται ως συνεπέστερη, είναι η πρόταση του Κοραή, ο οποίος έθεσε ως αφετηρία τον αόριστο ἐπιλάλησα του ελνστ. ἐπιλαλῶ «φλυαρώ, μιλώ γρήγορα» (και κατ' επέκταση «τρέχω γρήγορα»), που ενισχύεται από τον τύπο πιλαλάω στη διάλεκτο της Κάτω Ιταλίας. Στα δύο πιο πρόσφατα λεξικογραφικά έργα της Μεσαιωνικής Ελληνικής, το λεξικό τού Κριαρά και το λεξικό τού Trapp, προκρίνεται η ετυμολόγηση του Κοραή και το ρήμα γράφεται κανονικά με -ι-: πιλαλώ. (Θεόδωρος Μωυσιάδης, Ιεράρχηση κριτηρίων στην ετυμολογική έρευνα, Γλωσσολογία/Glossologia 19 (2011), σελ. 47)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.