παιδάριον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ παιδάριον τὰ παιδάριᾰ
      γενική τοῦ παιδαρίου τῶν παιδαρίων
      δοτική τῷ παιδαρίῳ τοῖς παιδαρίοις
    αιτιατική τὸ παιδάριον τὰ παιδάριᾰ
     κλητική ὦ! παιδάριον παιδάριᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  παιδαρίω
γεν-δοτ τοῖν  παιδαρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παιδάριον < (παῖς) παιδ- + υποκοριστικό επίθημα -άριον

Ουσιαστικό

παιδάριον ουδέτερο

  1. (υποκοριστικό) μικρό παιδί, παιδάκι
  2. νεαρός δούλος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.