πήληξ

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
πηληκ-
ονομαστική ἡ πήληξ αἱ πήληκες
      γενική τῆς πήληκος τῶν πηλήκων
      δοτική τῇ πήληκῐ ταῖς πήληξῐ(ν)
    αιτιατική τὴν πήληκᾰ τὰς πήληκᾰς
     κλητική ὦ! πήληξ πήληκες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πήληκε
γεν-δοτ τοῖν  πηλήκοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φύλαξ' όπως «φύλαξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πήληξ, επικός (τεχνικός όρος) με κατάληξη -ηξ < πιθανό δάνειο. Οι αρχαίοι ετυμολογούσαν από πάλλω, χωρίς ετυμολογική βάση. [1]

Ουσιαστικό

πήληξ θηλυκό

  1. (οπλισμός) κράνος
    ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 15 (Ο. Παλίωξις παρὰ τῶν νεῶν.), στίχ. 608 (608-610)
    ἀμφὶ δὲ πήληξ | σμερδαλέον κροτάφοισι τινάσσετο μαρναμένοιο | Ἕκτορος·
    και, όπως πολεμούσε, | τρομακτικό στους μήλιγγες το κράνος εσειόνταν·
    Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr
  2. περικεφαλαία

Συγγενικά

Αναφορές
  1. s.v. «πηλήκιο» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.