μονοπώλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ μονοπώλιον τὰ μονοπώλιᾰ
      γενική τοῦ μονοπωλίου τῶν μονοπωλίων
      δοτική τῷ μονοπωλίῳ τοῖς μονοπωλίοις
    αιτιατική τὸ μονοπώλιον τὰ μονοπώλιᾰ
     κλητική ὦ! μονοπώλιον μονοπώλιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μονοπωλίω
γεν-δοτ τοῖν  μονοπωλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονοπώλιον < μονο- + -πώλιον

Ουσιαστικό

μονοπώλιον, -ου ουδέτερο

Συγγενικά
  • μονοπωλεῖον

→ και δείτε τις λέξεις μονοπωλέω, μόνος και πωλέω

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.