μαστίγωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μαστίγωσῐς	αἱ	μαστιγώσεις
γενική	τῆς	μαστιγώσεως	τῶν	μαστιγώσεων
δοτική	τῇ	μαστιγώσει	ταῖς	μαστιγώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μαστίγωσῐν	τὰς	μαστιγώσεις
κλητική ὦ!		μαστίγωσῐ		μαστιγώσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μαστιγώσει
γεν-δοτ	τοῖν		μαστιγωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μαστίγωσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μαστιγόω, μαστιγῶ + -σις (-ωσις)

μαστίγωσις, -εως θηλυκό

→ και δείτε τη λέξη μάστιξ

μαστίγωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.