μαρούλιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ουσιαστικό

μαρούλιον ουδέτερο


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ μαρούλιον τὰ μαρούλιᾰ
      γενική τοῦ μαρουλίου τῶν μαρουλίων
      δοτική τῷ μαρουλίῳ τοῖς μαρουλίοις
    αιτιατική τὸ μαρούλιον τὰ μαρούλιᾰ
     κλητική ὦ! μαρούλιον μαρούλιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μαρουλίω
γεν-δοτ τοῖν  μαρουλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαρούλιον < λατινική *amarulus < amarus

Ουσιαστικό

μαρούλιον ουδέτερο

Συνώνυμα

αρχαία ελληνικά{

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.