μίμημα

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ μίμημᾰ τὰ μιμήμᾰτᾰ
      γενική τοῦ μιμήμᾰτος τῶν μιμημᾰ́των
      δοτική τῷ μιμήμᾰτῐ τοῖς μιμήμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ μίμημᾰ τὰ μιμήμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! μίμημᾰ μιμήμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μιμήμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  μιμημᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μίμημα < μιμη- (μιμέομαι) + -μα

Ουσιαστικό

μίμημα [ ῑ ] ουδέτερο

Συγγενικά

& και → δείτε τη λέξη μιμέομαι

Αλλόγλωσσα παράγωγα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.