μάλαξις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ μάλαξῐς αἱ μαλάξεις
      γενική τῆς μαλάξεως τῶν μαλάξεων
      δοτική τῇ μαλάξει ταῖς μαλάξεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν μάλαξῐν τὰς μαλάξεις
     κλητική ὦ! μάλαξῐ μαλάξεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μαλάξει
γεν-δοτ τοῖν  μαλαξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάλαξις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μαλάσσω (< *μαλακ-jω) + -σις > -ξις

Ουσιαστικό

μάλαξις, -εως θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.