λείψανον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ λείψανον τὰ λείψανᾰ
      γενική τοῦ λειψάνου τῶν λειψάνων
      δοτική τῷ λειψάνῳ τοῖς λειψάνοις
    αιτιατική τὸ λείψανον τὰ λείψανᾰ
     κλητική ὦ! λείψανον λείψανᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  λειψάνω
γεν-δοτ τοῖν  λειψάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λείψανον < (λείπω) λειψ- + -ανον [1]

Ουσιαστικό

λείψανον, -ου ουδέτερο

  1. απομεινάρι, υπόλοιπο
    για τα λείψανα των νεκρών, δείτε τον πληθυντικό λείψανα
  2. ερείπιο

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.