κυριότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
κῡριοτητ-
ονομαστική ἡ κυριότης αἱ κυριότητες
      γενική τῆς κυριότητος τῶν κυριοτήτων
      δοτική τῇ κυριότητῐ ταῖς κυριότησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν κυριότητᾰ τὰς κυριότητᾰς
     κλητική ὦ! κυριότης κυριότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κυριότητε
γεν-δοτ τοῖν  κυριοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κυριότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική κύριο(ς) + -της

Ουσιαστικό

κυριότης, -ητος θηλυκό

Σύνθετα
  • πολυκυριότης

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.