κτένιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ κτένιον τὰ κτένιᾰ
      γενική τοῦ κτενίου τῶν κτενίων
      δοτική τῷ κτενίῳ τοῖς κτενίοις
    αιτιατική τὸ κτένιον τὰ κτένιᾰ
     κλητική ὦ! κτένιον κτένιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κτενίω
γεν-δοτ τοῖν  κτενίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κτένιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική κτείς, κτεν-  + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

κτένιον, -ου ουδέτερο
  • κτενίον

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.