κρόταλον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ κρόταλον τὰ κρόταλᾰ
      γενική τοῦ κροτάλου τῶν κροτάλων
      δοτική τῷ κροτάλῳ τοῖς κροτάλοις
    αιτιατική τὸ κρόταλον τὰ κρόταλᾰ
     κλητική ὦ! κρόταλον κρόταλᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κροτάλω
γεν-δοτ τοῖν  κροτάλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρόταλον < κρότ(ος) + -αλον [1]

Ουσιαστικό

κρόταλον ουδέτερο

  1. κρόταλο
  2. κροτάλισμα
  3. (λουλούδι) νάρκισσος

Αναφορές
  1. «κρόταλο» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.