κνημίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κνημίς αἱ κνημῖδες
      γενική τῆς κνημῖδος τῶν κνημίδων
      δοτική τῇ κνημῖδῐ ταῖς κνημῖσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν κνημῖδᾰ τὰς κνημῖδᾰς
     κλητική ὦ! κνημίς* κνημῖδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κνημῖδε
γεν-δοτ τοῖν  κνημίδοιν
Με μακρό γιώτα στο θέμα -ίς -ῖδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «σφραγίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κνημίς < κνήμ(η) +-ίς

Ουσιαστικό

κνημίς, -ῖδος θηλυκό

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη κνήμη

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.