κιγκλίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κιγκλίς αἱ κιγκλίδες
      γενική τῆς κιγκλίδος τῶν κιγκλίδων
      δοτική τῇ κιγκλίδῐ ταῖς κιγκλίσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν κιγκλίδᾰ τὰς κιγκλίδᾰς
     κλητική ὦ! κιγκλίς* κιγκλίδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κιγκλίδε
γεν-δοτ τοῖν  κιγκλίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κιγκλίς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κιγκλίς θηλυκό

  1. (συνήθως στον πληθυντικό) η καγκελωτή πόρτα δικαστηρίου ή αίθουσας συνεδριάσεων
  2. (μεταφορικά, νομικός όρος) αναβολή δίκης

Σημειώσεις

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.