καλόκαιρος

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ καλόκαιρος οἱ καλόκαιροι
      γενική τοῦ καλοκαίρου τῶν καλοκαίρων
      δοτική τῷ καλοκαίρῳ τοῖς καλοκαίροις
    αιτιατική τὸν καλόκαιρον τοὺς καλοκαίρους
     κλητική ὦ! καλόκαιρε καλόκαιροι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  καλοκαίρω
γεν-δοτ τοῖν  καλοκαίροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καλόκαιρος < αρχαία ελληνική καλός (καλό-) + καιρός

Ουσιαστικό

καλόκαιρος αρσενικό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.