καθαριότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ καθαριότης αἱ καθαριότητες
      γενική τῆς καθαριότητος τῶν καθαριοτήτων
      δοτική τῇ καθαριότητῐ ταῖς καθαριότησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν καθαριότητᾰ τὰς καθαριότητᾰς
     κλητική ὦ! καθαριότης καθαριότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  καθαριότητε
γεν-δοτ τοῖν  καθαριοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καθαριότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική καθαρειότης < καθάρει(ος), με ιωτακισμό < καθάριο(ς) + -της

Ουσιαστικό

καθαριότης θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.