ζευγηλάτης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ζευγηλάτης οἱ ζευγηλάται
      γενική τοῦ ζευγηλάτου τῶν ζευγηλατῶν
      δοτική τῷ ζευγηλάτῃ τοῖς ζευγηλάταις
    αιτιατική τὸν ζευγηλάτην τοὺς ζευγηλάτᾱς
     κλητική ὦ! ζευγηλάτᾰ ζευγηλάται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ζευγηλάτᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ζευγηλάταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ζευγηλάτης < ζεῦγ(ος) + -ηλάτης < (ἐλαύνω) • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ζευγηλάτης [ᾰ] αρσενικό (θηλυκό ζευγηλατρίς)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.