εὐπραγία

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ εὐπραγίᾱ αἱ εὐπραγίαι
      γενική τῆς εὐπραγίᾱς τῶν εὐπραγιῶν
      δοτική τῇ εὐπραγίᾳ ταῖς εὐπραγίαις
    αιτιατική τὴν εὐπραγίᾱν τὰς εὐπραγίᾱς
     κλητική ὦ! εὐπραγίᾱ εὐπραγίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  εὐπραγίᾱ
γεν-δοτ τοῖν  εὐπραγίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εὐπραγία < εὔπρακτος • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

εὐπρᾱγία θηλυκό

  1. ευτυχής έκβαση, επιτυχία, ευτυχία, ευημερία
    ※  4oς αιώνας πκε ⌘ Αριστοτέλης, Ρητορική, (1386b)
    τῷ γὰρ λυπεῖσθαι ἐπὶ ταῖς ἀναξίαις κακοπραγίαις ἀντικείμενόν ἐστι τρόπον τινὰ καὶ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἤθους τὸ λυπεῖσθαι ἐπὶ ταῖς ἀναξίαις εὐπραγίαις.
    Πραγματικά, στο να λυπάται κανείς για όσα κακά υφίσταται ο άλλος χωρίς να το αξίζει, αντιτίθεται από κάποια άποψη το να λυπάται για τα καλά που συμβαίνουν στον άλλον χωρίς να το αξίζει.
    Μετάφραση (2002, 2004), Δημήτριος Λυπουρλής @greek-language.gr
  2. το να ενεργεί, το να πράττει κάποιος ορθά

Συγγενικά
  • διευπραγέω
  • δυσπραγία
  • δυσπραγής
  • δυσπράγημα
  • δύσπραγος
  • δυσπραγέω
  • εὐπραγέω
  • εὐπράγημα
  • εὐπραγής
  • εὐπραγῶς

Συνώνυμα
  • εὐπραξία
  • ιωνικός τύπος : εὐπρηγίη

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.