εκ
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - εκ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐκ & ἐξ
Πρόθεση
Πρόθεσηεκ ή εξ (πριν από φωνήεν)
- (λόγιο) συντάσσεται με γενική και δηλώνει:
- χρόνο
- Το ήξερα εκ των προτέρων (από πριν)
- προέλευση από ένα τόπο
- παραλάβαμε ένα δέμα εκ Παρισίων (από το Παρίσι, ειρωνικό)
- τρόπο
- τα λες αυτά εκ του ασφαλούς
- αιτία
- συμβιβάστηκα εξ ανάγκης (από ανάγκη)
- το διαιρεμένο σύνολο
- ελάχιστοι διορίστηκαν τελικά εκ των χιλιάδων υποψηφίων
- χρόνο
Συνώνυμα
- από (+ αιτιατική)
Εκφράσεις
- εκ των προτέρων/ εκ των υστέρων
- ως εκ θαύματος: σαν από θαύμα
- εκ πρώτης όψεως
- εκ διαμέτρου αντίθετος
- εκ παραδρομής
- εκ περιτροπής
- εκ του μη όντος: από το τίποτα
- εκ των ενόντων
- εκ προθέσεως: εσκεμμένα
- εκ των ων ουκ άνευ
- εκ προμελέτης
- εξ ιδίων κρίνει τ' αλλότρια: λέγεται για κάποιον που κρίνει τους άλλους βάσει του εαυτού του
- εξ αβλεψίας: κατά λάθος
- εξ αμελείας
- εξ αποστάσεως: από απόσταση
- εξ απαλών ονύχων
Συγγενικά
- εκ- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα εκ- στο Βικιλεξικό
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.