δυσαής

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ δυσαής τὸ δυσαές
      γενική τοῦ/τῆς δυσαοῦς τοῦ δυσαοῦς
      δοτική τῷ/τῇ δυσαεῖ τῷ δυσαεῖ
    αιτιατική τὸν/τὴν δυσαῆ τὸ δυσαές
     κλητική ὦ! δυσαές δυσαές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ δυσαεῖς τὰ δυσαῆ
      γενική τῶν δυσαῶν τῶν δυσαῶν
      δοτική τοῖς/ταῖς δυσαέσῐ(ν) τοῖς δυσαέσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς δυσαεῖς τὰ δυσαῆ
     κλητική ὦ! δυσαεῖς δυσαῆ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ δυσαεῖ τὼ δυσαεῖ
      γεν-δοτ τοῖν δυσαοῖν τοῖν δυσαοῖν
επικός τύπος  γενική πληθ. δυσαήων, γενική ενικ. δυσαέος
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δυσαής < δυσ- + ἄημι

Επίθετο

δυσαής, -ής, -ές

  1. (μετεωρολογία) (για άνεμο) θυελλώδης
    ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 5 (Ε. Διομήδους ἀριστεία.), στίχ. 865 (864-865)
    Οἵη δ᾽ ἐκ νεφέων ἐρεβεννὴ φαίνεται ἀὴρ | καύματος ἐξ ἀνέμοιο δυσαέος ὀρνυμένοιο,
    Και ως από νέφη φαίνεται σκοταδερός ο αέρας, | ότ᾽ άνεμος σηκώνεται κακός από το καύμα,
    Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr
    ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 12 (μ. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Τὰ περὶ Σειρῆνας, Σκύλλαν, Χάρυβδιν, βόας Ἡλίου.), στίχ. 289 (287-290)
    πῇ κέν τις ὑπεκφύγοι αἰπὺν ὄλεθρον, | ἤν πως ἐξαπίνης ἔλθῃ ἀνέμοιο θύελλα, | ἢ Νότου ἢ Ζεφύροιο δυσαέος, οἵ τε μάλιστα | νῆα διαρραίουσι, θεῶν ἀέκητι ἀνάκτων.
    Αλήθεια, πες μου, ποιος και πώς θα το μπορούσε να ξεφύγει | την απειλή του ολέθρου, αν ξαφνικά ξεσπούσε θύελλα, | απ᾽ τον νοτιά ή τον σφοδρό πουνέντε (άνεμοι που καταλύουν | τα πλοία), κι ας μην το θέλησαν οι κραταιοί θεοί;
    Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr
    ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 13 (ν. Ὀδυσσέως ἀπόπλους παρὰ Φαιάκων καὶ ἄφιξις εἰς Ἰθάκην.), στίχ. 99 (99-100)
    αἵ τ᾽ ἀνέμων σκεπόωσι δυσαήων μέγα κῦμα | ἔκτοθεν·
    κρατώντας το μεγάλο κύμα απέξω, όταν οι άνεμοι λυσσομανούν.
    Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr
    ≈ συνώνυμα: ὑπεραής
  2. που αποπνέει δυσοσμία
    ※  2ος/3ος κε αιώνας ⌘ Ὀππιανός, Ἁλιευτικά, 4.662 @scaife.perseus
    κοιλάσι καὶ θαλάμῃσι δυσαέα φάρμακʼ ἄλειψε
    ※  3ος κε αιώνας ⌘ Οππιανός ο εξ Απαμείας, Κυνηγετικά, 3.114, @scaife.perseus
    αἰὲν ἔχει γλαῦκός τε χάροψ φωκή τε δυσαής.
  3. (γενικότερα) βίαιος, σφοδρός

Αντώνυμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.