δικαστήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ δικαστήριον τὰ δικαστήριᾰ
      γενική τοῦ δικαστηρίου τῶν δικαστηρίων
      δοτική τῷ δικαστηρίῳ τοῖς δικαστηρίοις
    αιτιατική τὸ δικαστήριον τὰ δικαστήριᾰ
     κλητική ὦ! δικαστήριον δικαστήριᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  δικαστηρίω
γεν-δοτ τοῖν  δικαστηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δικαστήριον < δικάζω, δικασ- + -τήριον
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: δικαστήριο

Ουσιαστικό

δικαστήριον, -'ου ουδέτερο

  1. (νομικός όρος) το δικαστήριο (ο τόπος)
  2. (νομικός όρος) το δικαστικό σώμα

Παράγωγα
  • δικαστήρ, δικαστής
  • δικαστηρίδιον
  • δικαστηριακός

→ και δείτε τις λέξεις δικάζω και δίκη

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.