διασκόρπισις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ διασκόρπισῐς αἱ διασκορπίσεις
      γενική τῆς διασκορπίσεως τῶν διασκορπίσεων
      δοτική τῇ διασκορπίσει ταῖς διασκορπίσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν διασκόρπισῐν τὰς διασκορπίσεις
     κλητική ὦ! διασκόρπισῐ διασκορπίσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διασκορπίσει
γεν-δοτ τοῖν  διασκορπισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασκόρπισις < διασκορπί(ζω) + -σις → δείτε  αρχαία ελληνική σκορπίος

Ουσιαστικό

διασκόρπισις, -εως θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.