διασάλπιση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η διασάλπιση οι διασαλπίσεις
      γενική της διασάλπισης* των διασαλπίσεων
    αιτιατική τη διασάλπιση τις διασαλπίσεις
     κλητική διασάλπιση διασαλπίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διασαλπίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασάλπιση < διασαλπίζω + -ση

Προφορά
ΔΦΑ : /ði̯aˈsal.pi.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : δια‐σάλ‐πι‐ση

Ουσιαστικό

διασάλπιση θηλυκό

  • το αποτέλεσμα ή ενέργεια του διασαλπίζω
    ※  Το λεύκωμα κατέστρωσε μια παρέα από νέους Ανδριώτες στο τέλος της Κατοχής. Τον τόνο του δίνει σαφώς η αντιστασιακή διάθεση, η διασάλπιση του αιτήματος της ελευθερίας που συνδυάζεται με την εύλογη για τη χρονική στιγμή φιλοπατρία και ελληνολατρία.
    Βιβλίο: Νέες Εκδόσεις, Η Καθημερινή, 9 Μαρτίου 2014

Συνώνυμα

Μεταφράσεις
    διασάλπιση

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.