γυμνότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
γυμνοτητ-
ονομαστική ἡ γυμνότης αἱ γυμνότητες
      γενική τῆς γυμνότητος τῶν γυμνοτήτων
      δοτική τῇ γυμνότητῐ ταῖς γυμνότησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν γυμνότητᾰ τὰς γυμνότητᾰς
     κλητική ὦ! γυμνότης γυμνότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  γυμνότητε
γεν-δοτ τοῖν  γυμνοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γυμνότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική γυμνό(ς) + -της [1]
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: (καθαρεύουσα) γυμνότης ⇘ νέα ελληνικά: γυμνότητα

Ουσιαστικό

γυμνότης, -ητος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Αναφορές
  1. «γυμνός» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.