γελανόω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

γελανόω < γελάω ή από τον επικός τύπος γελόω

Ρήμα

γελανόω-γελανῶ

φαιδρύνω, κάνω κάποιον να γελάσει ή φτιάχνω τη δική μου διάθεση, μαλακώνω το θυμό κάποιου ή τον δικό μου, ελαφρύνω την ατμόσφαιρα, χαμογελώ

Συγγενικά

γέλως και αιολικός τύπος γέλος (το γέλιο)
γέλοιος και γελοῖος (ο γελοίος, για τα γέλια, ο καταγέλαστος)
γελασῖνος ( : που γελάει συνέχεια, ο γελαστός, ο γελαδερός)
γελαστός ( ο καταγέλαστος, ο άξιος για γέλια)
γελωτοποιός, γελωτοποιέω, γελωτοποιία
γελοιαστής ( ο γελωτοποιός στα ελληνιστικά χρόνια ή και στη μεταγενέστερη ελληνική)
γελοιαστικός (που προκαλεί γέλια, στην ελληνιστική)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.