αποστερώ
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - αποστερώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀποστερῶ, συνηρημένος τύπος του ἀποστερέω < ἀπο- + στερέω / στερῶ
Ρήμα
Ρήμααποστερώ (παθητική φωνή: αποστερούμαι)
- (λόγιο) στερώ κάτι από κάποιον, που το έχει στην κατοχή του ή το δικαιούται
Συγγενικά
- αποστερημένος
- αποστέρηση
- → δείτε τις λέξεις από και στερώ
Κλίση
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | αποστερώ | αποστερούσα | θα αποστερώ | να αποστερώ | αποστερώντας | |
| β' ενικ. | αποστερείς | αποστερούσες | θα αποστερείς | να αποστερείς | ||
| γ' ενικ. | αποστερεί | αποστερούσε | θα αποστερεί | να αποστερεί | ||
| α' πληθ. | αποστερούμε | αποστερούσαμε | θα αποστερούμε | να αποστερούμε | ||
| β' πληθ. | αποστερείτε | αποστερούσατε | θα αποστερείτε | να αποστερείτε | αποστερείτε | |
| γ' πληθ. | αποστερούν(ε) | αποστερούσαν(ε) | θα αποστερούν(ε) | να αποστερούν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | αποστέρησα | θα αποστερήσω | να αποστερήσω | αποστερήσει | ||
| β' ενικ. | αποστέρησες | θα αποστερήσεις | να αποστερήσεις | αποστέρησε | ||
| γ' ενικ. | αποστέρησε | θα αποστερήσει | να αποστερήσει | |||
| α' πληθ. | αποστερήσαμε | θα αποστερήσουμε | να αποστερήσουμε | |||
| β' πληθ. | αποστερήσατε | θα αποστερήσετε | να αποστερήσετε | αποστερήστε | ||
| γ' πληθ. | αποστέρησαν αποστερήσαν(ε) |
θα αποστερήσουν(ε) | να αποστερήσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω αποστερήσει | είχα αποστερήσει | θα έχω αποστερήσει | να έχω αποστερήσει | ||
| β' ενικ. | έχεις αποστερήσει | είχες αποστερήσει | θα έχεις αποστερήσει | να έχεις αποστερήσει | ||
| γ' ενικ. | έχει αποστερήσει | είχε αποστερήσει | θα έχει αποστερήσει | να έχει αποστερήσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε αποστερήσει | είχαμε αποστερήσει | θα έχουμε αποστερήσει | να έχουμε αποστερήσει | ||
| β' πληθ. | έχετε αποστερήσει | είχατε αποστερήσει | θα έχετε αποστερήσει | να έχετε αποστερήσει | ||
| γ' πληθ. | έχουν αποστερήσει | είχαν αποστερήσει | θα έχουν αποστερήσει | να έχουν αποστερήσει |
| |
Παθητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | αποστερούμαι | αποστερούμουν | θα αποστερούμαι | να αποστερούμαι | αποστερούμενος | |
| β' ενικ. | αποστερείσαι | αποστερούσουν | θα αποστερείσαι | να αποστερείσαι | ||
| γ' ενικ. | αποστερείται | αποστερούνταν | θα αποστερείται | να αποστερείται | ||
| α' πληθ. | αποστερούμαστε | αποστερούμασταν αποστερούμαστε |
θα αποστερούμαστε | να αποστερούμαστε | ||
| β' πληθ. | αποστερείστε | αποστερούσασταν αποστερούσαστε |
θα αποστερείστε | να αποστερείστε | αποστερείστε | |
| γ' πληθ. | αποστερούνται | αποστερούνταν | θα αποστερούνται | να αποστερούνται | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | αποστερήθηκα | θα αποστερηθώ | να αποστερηθώ | αποστερηθεί | ||
| β' ενικ. | αποστερήθηκες | θα αποστερηθείς | να αποστερηθείς | αποστερήσου | ||
| γ' ενικ. | αποστερήθηκε | θα αποστερηθεί | να αποστερηθεί | |||
| α' πληθ. | αποστερηθήκαμε | θα αποστερηθούμε | να αποστερηθούμε | |||
| β' πληθ. | αποστερηθήκατε | θα αποστερηθείτε | να αποστερηθείτε | αποστερηθείτε | ||
| γ' πληθ. | αποστερήθηκαν αποστερηθήκαν(ε) |
θα αποστερηθούν(ε) | να αποστερηθούν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | έχω αποστερηθεί | είχα αποστερηθεί | θα έχω αποστερηθεί | να έχω αποστερηθεί | αποστερημένος | |
| β' ενικ. | έχεις αποστερηθεί | είχες αποστερηθεί | θα έχεις αποστερηθεί | να έχεις αποστερηθεί | ||
| γ' ενικ. | έχει αποστερηθεί | είχε αποστερηθεί | θα έχει αποστερηθεί | να έχει αποστερηθεί | ||
| α' πληθ. | έχουμε αποστερηθεί | είχαμε αποστερηθεί | θα έχουμε αποστερηθεί | να έχουμε αποστερηθεί | ||
| β' πληθ. | έχετε αποστερηθεί | είχατε αποστερηθεί | θα έχετε αποστερηθεί | να έχετε αποστερηθεί | ||
| γ' πληθ. | έχουν αποστερηθεί | είχαν αποστερηθεί | θα έχουν αποστερηθεί | να έχουν αποστερηθεί | ||
| Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι) | ||||||
| Παρακείμενος | είμαι, είσαι, είναι αποστερημένος - είμαστε, είστε, είναι αποστερημένοι | |||||
| Υπερσυντέλικος | ήμουν, ήσουν, ήταν αποστερημένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν αποστερημένοι | |||||
| Συντελ. Μέλλ. | θα είμαι, θα είσαι, θα είναι αποστερημένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι αποστερημένοι | |||||
| Υποτακτική | να είμαι, να είσαι, να είναι αποστερημένος - να είμαστε, να είστε, να είναι αποστερημένοι | |||||
Μεταφράσεις
Μεταφράσεις αποστερώ
|
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.