αποδήμηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποδήμηση	οι	αποδημήσεις
γενική	της	αποδήμησης*	των	αποδημήσεων
αιτιατική	την	αποδήμηση	τις	αποδημήσεις
κλητική		αποδήμηση		αποδημήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποδημήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αποδήμηση < (ελληνιστική κοινή) ἀποδήμησις

αποδήμηση θηλυκό

αποδήμηση

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.