Αἰγινήτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Αἰγινήτης	οἱ	Αἰγινῆται
γενική	τοῦ	Αἰγινήτου	τῶν	Αἰγινητῶν
δοτική	τῷ	Αἰγινήτῃ	τοῖς	Αἰγινήταις
αιτιατική	τὸν	Αἰγινήτην	τοὺς	Αἰγινήτᾱς
κλητική ὦ!		Αἰγινῆτᾰ		Αἰγινῆται
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Αἰγινήτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Αἰγινήταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ασημένια δραχμή της Αίγινας, περίπου 404-340 πκε με χερσαία χελώνη στον εμπροσθότυπο. Οπισθότυπος: ΑΙΓ (ΑΙΓ[ΙΝΑΤΟΝ], των Αιγινητών) και δελφίνι.

Αἰγινήτης < Αἴγιν(α) + -ήτης

Αἰγῑνήτης αρσενικό (θηλυκό Αἰγινῆτις)

Αἰγινήτης < Αἰγινήτης (πατριδωνυμικό)

Αἰγινήτης αρσενικό

Αἴγινα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.