vetus

Εσπεράντο (eo)

Ρηματικός τύπος

vetus (eo)

  • υποθετική του ρήματος veti


Λατινικά (la)

Ετυμολογία

vetus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *wetos- (έτος). Συγγενές με τα (αρχαία ελληνική) ἔτος και (σανσκριτικά) वत्स (vatsá, έτος)

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈwe.tus/

Επίθετο

vetus (en), -us, -us

  1. παλιός
  2. αρχαίος
  3. μακροχρόνιος

Κλίση
ενικός πληθυντικός
αρσενικό
θηλυκό
ουδέτερο
αρσενικό
θηλυκό
ουδέτερο
ονομαστική vetus vetus vetus veterēs veterēs vetera
γενική veteris veteris veteris veterum veterum veterum
δοτική veterī veterī veterī veteribus veteribus veteribus
αιτιατική veterem veterem vetus veterēs veterēs vetera
κλητική vetus vetus vetus veterēs veterēs vetera
αφαιρετική vetere vetere vetere veteribus veteribus veteribus
Η κλίση του διαφέρει σε κάποια σημεία από την κλίση άλλων τριτοκλίτων επιθέτων
(Τριτόκλιτα επίθετα)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.