outright

outright < out + right

outright ^(en) (χωρίς παραθετικά)

1. σαφής, καθαρός, κατηγορηματικός, αναμφισβήτητος

   ↪ an outright loss - σαφής/καθαρή ζημιά

   ↪ an outright denial - κατηγορηματική άρνηση

   ↪ She was the outright winner.

   Ήταν η αναμφισβήτητη νικητήρια.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη total

2. ειλικρινής

   ↪ an outright manner - ειλικρινής τρόπος

outright ^(en) (χωρίς παραθετικά)

1. καθαρά, με άμεσο τρόπο και χωρίς να προσπαθεί να κρύψει τίποτα

   ↪ I will tell him outright what I think of him.

   Θα του πω καθαρά τι σκέφτομαι γι' αυτόν.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη explicitly

2. απολύτως, κατηγορηματικά

   ↪ He was outright rude.

   Ήταν απολύτως αγενής.

   ↪ She outright refused.

   Αρνήθηκε κατηγορηματικά.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη completely

3. μονομιάς, επί τόπου, όχι σταδιακά· αμέσως

   ↪ They bought the house outright (=not in installments).

   Αγόρασαν το σπίτι μονομιάς (=όχι με δόσεις).

   ↪ He was killed outright.

   Σκοτώθηκε επί τόπου.

• outright (adjective) - Oxford Learner's Dictionaries
• outright (adverb) - Oxford Learner's Dictionaries