emeritus

Αγγλικά (en)

emeritus < (λόγιο δάνειο) λατινική emeritus

emeritus ^(en) αρσενικό (πληθυντικός: emeriti, (θηλυκό emerita) (πληθυντικός: emeritae) κατά τα λατινικά

ο τίτλος για καθηγητή ομότιμος
↪ professor emeritus - ομότιμος καθηγητής

emeriums, -a, -um ^(la)

μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος emereo: → λείπει η μετάφραση

	ενικός			πληθυντικός
	*αρσενικό*	*θηλυκό*	*ουδέτερο*	*αρσενικό*	*θηλυκό*	*ουδέτερο*
ονομαστική	emeritus	emerita	emeritum	emeritī	emeritae	emerita
γενική	emeritī	emeritae	emeritī	emeritōrum	emeritārum	emeritōrum
δοτική	emeritō	emeritae	emeritō	emeritīs	emeritīs	emeritīs
αιτιατική	emeritum	emeritam	emeritum	emeritōs	emeritās	emerita
κλητική	emerite	emerita	emeritum	emeritī	emeritae	emerita
αφαιρετική	emeritō	emeritā	emeritō	emeritīs	emeritīs	emeritīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)

emeritus - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.