aptitude

Αγγλικά (en)
      ενικός         πληθυντικός  
aptitude aptitudes

Ουσιαστικό

aptitude (en) (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο)

  • η κλίση, η έφεση, η έμφυτη ικανότητα να κάνει κάτι
    ↪ He showed a great aptitude for music.
    Έδειξε μεγάλη κλίση στη μουσική.
    ↪ She has an aptitude for foreign languages.
    Έχει έφεση στις ξένες γλώσσες.

Συνώνυμα

Πηγές


Γαλλικά (fr)

Προφορά
ⓘ 

Ουσιαστικό
      ενικός         πληθυντικός  
aptitude aptitudes

aptitude (fr) θηλυκό

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.