ῥητίνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ῥητῑνα-
ονομαστική	ἡ	ῥητίνη	αἱ	ῥητῖναι
γενική	τῆς	ῥητίνης	τῶν	ῥητινῶν
δοτική	τῇ	ῥητίνῃ	ταῖς	ῥητίναις
αιτιατική	τὴν	ῥητίνην	τὰς	ῥητίνᾱς
κλητική ὦ!		ῥητίνη		ῥητῖναι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥητίνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ῥητίναιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'νίκη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ῥητίνη < ῥέω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;

ῥητίνη (ῑ) θηλυκό

ῥητίνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.