ῥάπισμα

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ῥᾰπισμᾰτ-
ονομαστική τὸ ῥάπισμᾰ τὰ ῥαπίσμᾰτᾰ
      γενική τοῦ ῥαπίσμᾰτος τῶν ῥαπισμᾰ́των
      δοτική τῷ ῥαπίσμᾰτῐ τοῖς ῥαπίσμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ ῥάπισμᾰ τὰ ῥαπίσμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! ῥάπισμᾰ ῥαπίσμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ῥαπίσμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  ῥαπισμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥάπισμα < αρχαία ελληνική ῥαπίζω, ῥαπισ- + -μα

Ουσιαστικό

ῥάπισμα ουδέτερο

  1. (ελληνιστική κοινή) το χαστούκι, η σφαλιάρα
  2. (ελληνιστική κοινή) το χτύπημα

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη ῥαπίζω

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.