ὠφέλημα

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ὠφέλημᾰ τὰ ὠφελήμᾰτᾰ
      γενική τοῦ ὠφελήμᾰτος τῶν ὠφελημᾰ́των
      δοτική τῷ ὠφελήμᾰτῐ τοῖς ὠφελήμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ ὠφέλημᾰ τὰ ὠφελήμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! ὠφέλημᾰ ὠφελήμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὠφελήμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  ὠφελημᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὠφέλημα < ὠφελέω, ὠφελη- + -μα

Ουσιαστικό

ὠφέλημα ουδέτερο

  1. πράγμα ωφέλιμο
  2. κέρδος
  3. ωφέλεια, ωφέλημα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.