ὠμόφρων

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ/ἡ ὠμόφρων οἱ/αἱ ὠμόφρωνες
      γενική τοῦ/τῆς ὠμόφρωνος τῶν ὠμοφρώνων
      δοτική τῷ/τῇ ὠμόφρωνῐ τοῖς/ταῖς ὠμόφρωσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν/τὴν ὠμόφρωνᾰ τοὺς/τὰς ὠμόφρωνᾰς
     κλητική ὦ! ὠμόφρων ὠμόφρωνες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὠμόφρωνε
γεν-δοτ τοῖν  ὠμοφρώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὠμόφρων < (ὠμός) ὠμό- + -φρων (φρήν)

Ουσιαστικό

ὠμόφρων αρσενικό ή θηλυκό (και ως επίθετο)

  1. το σκληρό ζώο, π.χ. για τον λύκο
  2. ο σκληρός, ανάλγητος άνθρωπος
  3. χωρίς ψυχή, χωρίς αισθήματα
    ↪ ὠμόφρων σίδηρος

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.