ὄθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
*ὄθρῐχ- ὄτρῐχ-
ονομαστική ὁ/ἡ ὄθριξ οἱ/αἱ ὄτριχες
      γενική τοῦ/τῆς ὄτριχος τῶν ὀτρίχων
      δοτική τῷ/τῇ ὄτριχῐ τοῖς/ταῖς ὄτριξῐ(ν)
    αιτιατική τὸν/τὴν ὄτριχᾰ τοὺς/τὰς ὄτριχᾰς
     κλητική ὦ! ὄθριξ ὄτριχες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὄτριχε
γεν-δοτ τοῖν  ὀτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὄθριξ < ὅ(μοιος) + -ό- + -θριξ

Ουσιαστικό

ὄθριξ αρσενικό ή θηλυκό, σε επιθετική λειτουργία

Συνώνυμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.