ὀχλέω

ὀχλέω < ὄχλος

ὀχλέω ὀχλῶ

1. ανυψώνω με μοχλό, κυλίω, μετατοπίζω
2. ταράζω, ενοχλώ, εμποδίζω, δημιουργώ ζητήματα, εντάσεις

   ἔχουσαν δὲ αὐτὴν ἀληθεῖ λόγῳ οἱ τῆς ἐπελθούσης γυναικὸς οἰκήιοι πυθόμενοι ὤχλεον, φάμενοι αὐτὴν κομπέειν ἄλλως βουλομένην.... (όταν οι οικείοι της νέας συζύγου έμαθαν ότι η άλλη γυναίκα ήταν έγκυος, άρχισαν να προκαλούν επεισόδια, λέγοντας ότι παριστάνει την έγκυο...)

   ὀχλεῖς μάτην με

3. (παθητικό) κυλιέμαι, μετατοπίζομαι

   ψηφῖδες ἅπασαι ὀχλεῦνται (όλες οι ψηφίδες κυλιώνται και μετατοπίζονται <από το νερό>)

4. (παθητικό) ταράζομαι, ενοχλούμαι
5. ενοχλούμαι, μπαίνω στον κόπο

   μὴ ὀχλοῦ δὲ πέμπειν... (μη μπεις στον κόπο να στείλεις...)

6. έχει φασαρία, έχει πολυκασμία

   ὁδὸς ἥτις οὐ πολὺ ὀχλεῖται

• → και δείτε τη λέξη ὄχλος και τα παράγωγά του

• ὀχλέω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὀχλέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.