ὀρθόθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
*ὀρθόθρῐχ- ὀρθότρῐχ-
ονομαστική ὁ/ἡ ὀρθόθριξ οἱ/αἱ ὀρθότριχες
      γενική τοῦ/τῆς ὀρθότριχος τῶν ὀρθοτρίχων
      δοτική τῷ/τῇ ὀρθότριχῐ τοῖς/ταῖς ὀρθότριξῐ(ν)
    αιτιατική τὸν/τὴν ὀρθότριχᾰ τοὺς/τὰς ὀρθότριχᾰς
     κλητική ὦ! ὀρθόθριξ ὀρθότριχες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὀρθότριχε
γεν-δοτ τοῖν  ὀρθοτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀρθόθριξ < ὀρθό- + -θριξ

Ουσιαστικό

ὀρθόθριξ αρσενικό ή θηλυκό, σε επιθετική λειτουργία

  • που έχει όρθια μαλλιά (συνήθως από φόβο)
    ※  τορὸς γὰρ [Φοῖβος] ὀρθόθριξ δόμων ὀνειρόμαντις (Αισχύλος, Χοηφόροι, 32)
    Γιατί φόβος ορθότριχος τρανός, των παλατιώ ονειροπροφήτης (μετάφραση: Ι.Ν. Γρυπάρης, Θεσσαλονίκη, ΚΕΓ, 2015 )

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.