ὀνειροκρίτης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ὀνειροκρίτης οἱ ὀνειροκρίται
      γενική τοῦ ὀνειροκρίτου τῶν ὀνειροκριτῶν
      δοτική τῷ ὀνειροκρίτῃ τοῖς ὀνειροκρίταις
    αιτιατική τὸν ὀνειροκρίτην τοὺς ὀνειροκρίτᾱς
     κλητική ὦ! ὀνειροκρίτᾰ ὀνειροκρίται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὀνειροκρίτᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ὀνειροκρίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀνειροκρίτης < ὄνειρ(ος) + -ο- + κριτής (< κρίνω)

Ουσιαστικό

ὀνειροκρίτης [ῐ] αρσενικό (θηλυκό ὀνειροκρίτις)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.