ἰθύνω

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἰθύνω < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἰθύνω [ῑ, ῡ]

ισιώνω
≈ συνώνυμα: ἐξιθύνω
οδηγώ σε ευθεία γραμμή
κατευθύνω, καθοδηγώ
≈ συνώνυμα: ἐπιθύνω, ἐπευθύνω
διευθύνω, κυβερνώ
(για δίκες, για δικαστή) επανορθώνω άδικες κρίσεις
1. (παθητικό) τιμωρούμαι

Συγγενικά

ἴθυνα (θηλυκό)
ἰθυντήρ
ἰθυντήριος
ἰθυντής
ἰθύνων
και → δείτε τη λέξη ἰθύς ("ευθύς")

Σύνθετα

ἀπιθύνω
διιθύνω
ἐξιθύνω
ἐνιθύνω
ἐπιθύνω
κατιθύνω

Πηγές

ἰθύνω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἰθύνω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.