ἐρυγή

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἐρυγή αἱ ἐρυγαί
      γενική τῆς ἐρυγῆς τῶν ἐρυγῶν
      δοτική τῇ ἐρυγῇ ταῖς ἐρυγαῖς
    αιτιατική τὴν ἐρυγήν τὰς ἐρυγᾱ́ς
     κλητική ὦ! ἐρυγή ἐρυγαί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐρυγᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  ἐρυγαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐρυγή < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἐρυγή, -ῆς θηλυκό

  1. βρυχηθμός
  2. (ιατρική) ρέψιμο
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Περὶ φυσῶν (De flatibus), 7, p. 100, @scaife.perseus
    ἐρυγαὶ γὰρ γίνονται μετὰ τὰ σιτία καὶ τὰ ποτὰ τοῖσι πλείστοισιν· ἀνατρέχει γὰρ ὁ κατακλεισθεὶς ἀὴρ, ὁκόταν ἀναῤῥήξῃ τὰς πομφόλυγας, ἐν ᾗσι κρύπτεται.
    ※  2ος κε αιώνας ⌘ Γαληνός, De symptomatum differentiis, 5, p.76 @scaife.perseus
    καὶ μὲν δὴ κᾀν ταῖς ἐρυγαῖς ἔστιν εὑρεῖν ταὐτὸ τοῦτο γένος τῶν συμπτωμάτων, ἤτοι καπνώδους, ἢ ὀξώδους, ἢ βρομώδους, ἢ ἰχθυώδους, ἤ τινος ἑτέρας τοιαύτης ποιότητος ἐξοζούσης τῆς ἐρυγῆς. κατὰ δὲ τὰς γευστὰς διαφορὰς αὐτῷ τῷ κάμνοντι τεκμαίρεται τὰ συμπτώματα.
    ≈ συνώνυμα: ἐρευγμός, ἔρευγμα, ἔρυγμα, ἐρυγμός, λατινικά eructatio

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.