ἐριδινής

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἐριδινής τὸ ἐριδινές
      γενική τοῦ/τῆς ἐριδινοῦς τοῦ ἐριδινοῦς
      δοτική τῷ/τῇ ἐριδινεῖ τῷ ἐριδινεῖ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἐριδινῆ τὸ ἐριδινές
     κλητική ὦ! ἐριδινές ἐριδινές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἐριδινεῖς τὰ ἐριδινῆ
      γενική τῶν ἐριδινῶν τῶν ἐριδινῶν
      δοτική τοῖς/ταῖς ἐριδινέσῐ(ν) τοῖς ἐριδινέσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἐριδινεῖς τὰ ἐριδινῆ
     κλητική ὦ! ἐριδινεῖς ἐριδινῆ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἐριδινεῖ τὼ ἐριδινεῖ
      γεν-δοτ τοῖν ἐριδινοῖν τοῖν ἐριδινοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐριδινής < ἐρι- + -δινής (δῖνος)

Επίθετο

ἐριδινής, -ής, -ές (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.