ἐπιτίθημι

ἐπιτίθημι < ἐπι- + τίθημι

ἐπιτίθημι

1. τοποθετώ κάτι επάνω σε μία επιφάνεια, επιθέτω,

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 10 (κ. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Τὰ περὶ Αἴολον, Λαιστρυγόνας καὶ Κίρκην.), στίχ. 544 (στίχοι 544-545)

   περὶ δὲ ζώνην βάλετ᾽ ἰξυῖ | καλὴν χρυσείην, κεφαλῇ δ᾽ ἐπέθηκε καλύπτρην.

   ζώνει τη μέση της μ᾽ όμορφη ζώνη | ολόχρυση, έριξε στο κεφάλι της μαντίλα.

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

2. επιβάλλω (π.χ. ποινή)
3. βάζω κατάληξη, προσθέτω

• παθητική μορφή: κυρίως το ἐπίκειμαι (ξαπλώνω)
• μέση φωνή: ἐπιτίθεμαι

• ἐπίθεσις
• ἐπιθετικός
• ἐπίθετος, ἐπίθετον
• ἐπίθημα

→ και δείτε τη λέξη τίθημι

• ἐπιτίθημι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐπιτίθημι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.